Mooie, zwoele zomeravonden

De laatste paar dagen waren erg geslaagd. Op dinsdag besloten we naar Saladan te gaan, het grootste stadje op Koh Lanta. Vanuit de beschrijvingen leek het niet heel veel voor te stellen, maar er zou een markt zijn en we waren er dan even uit. In de taxi vielen de kinderen al in slaap: al dat zwemmen is zo vermoeiend. Eenmaal daar renden ze de markt op: speelgoed! Supergoedkoop plastic speelgoed!! Kies maar iets uit! Raf koos de grootste graafmachine denkbaar (voor ongeveer 6 euro) en Levi een pinguin baan. Vervolgens hadden we tijdens het eten geen omkijken meer naar ze en konden we lekker rustig zitten. Die auto laten we dan wel weer achter, dachten we toen. Inmiddels weten we wel beter. Raf neemt het gevaarte zelfs mee naar bed en er is nu een extra handbagage tas gemaakt om het ding mee naar Nederland te kunnen vervoeren. Ok dan! Na het eten was er een heuse Thaise kermis. Ze renden erop af en wij vonden het superleuk om te zien met al die Thaise kindjes. Raf durfde werkelijk alles en ging zelf ALLEEN in een reuzenrad (met dicht karretje voor de oma's die meelezen). Hoe stoer? Verder was er een treintje, vliegtuigen en een geweldig springkussen. Hieronder zie je Raf in de trein en als je goed kijkt, de jongens op het springkussen.

Ze waren helemaal voldaan en sliepen als roosjes hierna.

Slapen hebben we op deze laatste plek niet veel gedaan. Ik vertelde eerder al over de moskee, de laatste 2 nachten kwamen daar de brulkikkers bij. O mijn god, wat kunnen die beesten een herrie maken! De F-side van Ajax is er niks bij. Mijn oordoppen hielpen helemaal niet...Gisteravond hebben we nog lekker op het strand gezeten en zijn Ruben en ik nog uit eten geweest in een te gek 5 sterren resort. Alles was lekker en de cocktails om te smullen. En dan moet je langzaam gaan inpakken.... En kijk je terug op een te gekke tijd. Twee weken waarin we drie vliegvelden zagen;1x een boot namen en 2x met een auto op de boot gingen; in ontelbaar veel taxi's hebben gezeten; in tuktuks; op de fiets... Wat waren de hoogtepunten? De fietstocht! De vogelshow! De kermis! Levi zegt: onder water naar het bankje zwemmen. Raf zegt: spagetti eten (grapjas! dat kan thuis ook op de hoek); de zonsondergangen op het eiland, de mensen en ga zo maar door.....

Vandaag hebben we al flink gereisd met taxi, vliegtuig en taxi tot het airport hotel in Bangkok. Morgen vroeg eruit en de hele dag vliegen. Raf vond het te gek weer vandaag om door het raampje te kijken en Levi vroeg al blij of er in het vliegtuig van morgen ook spelletjes zitten, dus morgen zal het vast goed gaan. Hieronder een zwaai van ons allemaal uit het paradijs:

Thais paradijs

Zondag gingen we door naar alweer de laatste plek in het Zuiden van Thailand: Koh Lanta. We gingen met de ferryboot ernaartoe en dat was weer een flinke onderneming met koffers, kinderen etc, maar het ging weer prima. Gelukkig hebben we 'licht' gepakt. We hebben een buggy en een rugdrager bij ons, een rolkoffer en 2 backpacks, valt mee toch met 6 mensen/kinderen? De buggy is handig, want daar hang je losse tassen aan en je kan de andere twee zeggen dat ze zich daaraan vast moeten houden zodat je ze niet kwijtraakt. Dan tassen op je rug en lopen maar. Op de golven viel Levi als een kleine baby in slaap. Gelukkig maar, want hij was al eens wagenziek geworden deze vakantie, dus we zagen op tegen de bootreis, maar hij sliep de volle anderhalf uur!

Eenmaal op het eiland kwamen we aan bij het Thai Island Dream Estate. Nou, Dream is zacht uitgedrukt!! Dit moet een plek zijn waar celebrities komen, zo ongelooflijk mooi is het! De hele dag in je eigen zwembad, te geweldig. We hebben een soort groot vlonder met daarop 3 hutjes met slaapkamers en badkamers en een hutje met woonkamer. Daarnaast dus het zwembad, een tuin en dan loop je zo door de zee in!

Als je goed op de tweede foto kijkt zie je Esther uitgeteld liggen. Die heeft het zwaar haha! De hutjes zijn namelijk vrijstaand en vanaf het strand kun je zo op 'ons terrein' lopen, dus de deuren moeten 's nachts op slot. De kinderen leg je dan niet alleen, die hoor je niet. Dus in een hutje liggen Joas in een babybed, Levi in een extra bed en Esther en Raf delen een groot bed. Joas is op het moment om 5 uur wakker: tata! Dus Esther is steeds de sjaak! En als je geen kleine kinderen gewend bent, is dat best zwaar. Joas hadden we dus maar in de douce geparkeerd, misschien kunnen we hem dan even laten dachten we. Ruben grapte nog dat je de douche aan kon zetten als hij te vroeg huilde. Gisteravond ontdekte Esther toen we buiten zaten ineens dat hij huilde. Wat bleek? De douche was op zijn hoofd gaan druppelen en hij was kletsnat, hahaha arme kind!

Het eiland is verrassend islamitisch. In het zuiden van Thailand is het aantal moslims sowieso hoger. Wat zo leuk is, is dat ze hier heel verschillend zijn van hoe wij het kennen. Zo zitten de moslima's gewoon op scooters en dragen ze soms een trui die de buik laat zien terwijl ze een hoofddoek om hebben. Ook zijn ze erg open en tolerant. In ons vorige zwembad begon een moslima in burka uit zichzelf een gesprek met ons. Blijkbaar vond ze ons in bikini helemaal niet erg om te zien of vreemd. Zo leuk was dat! We zitten hier vlakbij de moskee en elke ochtend bij zonsopgang (5.15u!) word je opgeroepen voor gebed. Gelukkig mogen wij ons dan weer omdraaien. Overdag hoor je het ook heel vaak. Levi denkt dat het de buddha is, omdat hij eenzelfde soort geluid bij de tempel van Buddha heeft gehoord. Dropje! Hij is nl heel bang voor de Buddha en wil steeds weten wat hij zegt.

Op het strand is het hier super. Allemaal tentjes op het strand, kussens in het zand, cocktails, lekker eten, te gek. De kinderen zijn gek op Pad Thai enKhao Phad, maar krijgen ook nuggets of friet. Zo leuk dat ze echt helemaal meegaan in de Thaise cultuur. Een cultuur die zo anders is, maar toch ook weer niet. Ik vind de Thai heel beleefd,vriendelijk en bescheiden, wij Nederlanders zijn maar schreeuwers vol zelfvertrouwen. Maar de tolerantie van deze cultuur voelt dan weer zo eigen en herkenbaar. Jammer dat dat in Nederland steeds verder te zoeken is, besef ik me. Ooit voelde het in Nederland precies zo. Alle culturen en geloven naast elkaar, zo mooi is dat hier nog. Het land is echt speciaal en echt om verliefd op te worden.... Nog maar eventjes en dan is de droom weer voorbij...

Midden tussen de locals

We zijn sinds vrijdag in Ao Nang. We verblijven in het Baan Sawan resort, wat een enorme aanrader blijkt. Het resort telt 9 luxe bungalows en is dus erg kleinschalig. DeNoorse eigenaar is met een local Thais vrouwtje getrouwd en de hele buurt werkt mee in het resort. Er is een enorm lieve taxichauffeur die je overal (gratis, daar houden wij Hollanders van...) naartoe brengt. Het resort ligt namelijk 5-10 minuutjes rijden van het strand/stadje en ze hebben een gratis shuttle, maar dat mannetje wil ons veel meer helpen. Hij vindt het fantastisch om de kindjes in de pick-up truck te tillen en als hij ons naar de supermarkt brengt, tilt hij de boodschappen. De vrouwen van de buurt werken in de huishouding en het kleine restaurantjes en ondertussen spelen de kindjes met ons mee. Levi en Raf hadden de eerste dag gelijk een vriend: Konang, die hieronder met zijn zusjes speelt.

De eerste avond brachten ze ons naar een local Thais restaurant. Overal enorme bakken met vis die je zelf kon uitkiezen: een aquarium! Nou, niet helemaal, ze gaan er allemaal aan. Joas dronk lekker kokosnoot met Esther, zo lekker vond meneer het:

De volgende dag hebben we weer uren in het zwembad doorgebracht. Daar maakt Levi nu enorme sprongen en dat is erg goed voor zwemles. Hij kan onder een poortje zwemmen en hij loop de hele dag in het badje waar hij kan staan spullen op te duiken. Vanmorgen zwom hij zelfs een paar meter in het diepe zonder vestje. Hij is enorm happy en zo gezellig, we zijn heel trots op hem. Het is duidelijk dat hij het thuis moeilijk heeft, want hier is hij bijna een ander kind. De zindelijkheid gaat veel vaker goed en hij is meestal happy en gemakkelijk. Kon het leven voor hem maar altijd Thailand zijn... Sommige mensen die meelezen denken misschien ook, Esther wie is dat? Esther is onze oppas en de liefste schat die we kunnen bedenken. Ja, heel decadent inderdaad om je oppas mee op vakantie te nemen, maar met 3 kinderen ook een godsgeschenk wat 1 op 1 bij zwembaden en gevaren is al druk genoeg. Bovendien is het afgelopen jaar behoorlijk zwaar geweest, dus een succes vakantie is wat dit worden moest en dat is gelukt! Gisteravond wilde ik met Ruben naar het stadje, maar hij had geen zin. Hoe leuk is het dan om een leuke oppas mee te hebben? :-)

We hebben de tentjes verkend en vanavond ga ik lekker met Ruben, daar eten en naar een live band!

Vanmiddag wilden we een excursie doen, maar de lieve Noorse man raadde de dure excursie af en regelde weer de 'driver' voor ons en we gingen naar een Catfish farm. Daar konden we voor 1 euro pp naar binnen en vissen voeren, een aapje zien, geitjes, terwijl we door jungle paden liepen. Je had de kinderen weer niet gelukkiger kunnen krijgen. Uiteindelijk eindigden we bij een meer met waterval waar we heerlijk zwommen, hieronder zie je ons als je goed kijkt:

Maar ik doe het steeds weer, vanwege dit soort plaatjes:

Morgen gaan we door naar onze laatste bestemming Ko Lanta!

Een dag met een gouden randje

Gisteren zijn we op excursie geweest. Twijfelen, wikken en wegen. Nemen we Joas mee? Gaat Levi het wel leuk vinden? Of is hij alleen maar bang (en dus moeilijk)? Zullen we het wel gokken voor zoveel geld? Uiteindelijk besloten we: wie niet waagt wie niet wint. En wat hebben we gewonnen! De bus erheen vonden ze al leuk en toen we vertelden wat we allemaal gingen doen, luisterden ze aandachtig: een vogelshow, op een olifant rijden en een grote Buddha bezoeken. Tussendoor worden vervoerd met een heuze pickup truck. Bij de vogelshow durfde Levi de vogels in kooitjes eten te geven en we hadden de grote mazzel (laagseizoen hier) dat we als enigen bij de show zaten. De artiesten van de show waren dus mama en papa. Raf durfde zelfs even mee het podium op en Joas genoot met volle teugen. Daarna vonden ze olifant rijden ook heel spannend, maar Raf ging zelfs liedjes zingen daarboven: Olifantje in het bos, haha! En toen hij overal poep zag zong hij de wielen van de bus, maar dan: de olifant in de bus doet poep, poep, poep! haha, dat kind is zo geestig! De Buddha was een beetje veel van het goede erachteraan, maar ja, lang leve de tablet! En Raf vond het nog steeds leuk en wilde centjes in de bakjes voor de Buddha doen. Zo zoet. Hieronder mijn favoriete foto's, in het album zie je er meer!

Amsterdam, Bangkok, Phuket in 3 dagen met 3 kinderen

We zijn er! We hebben werkelijk een prima reis achter de rug. De jongens hadden er helemaal zin in en baby Joas was heel zoet. We hebben tot Dubai van de filmpjes en het entertainment genoten. Raf sliep even, Levi ook. Eenmaal op Dubai crashte Joas pas, want die vond het tot dan toe erg interessant. Als een heuze mini backpacker ligt hij hier op het vliegveld van Dubai:

Op de tweede vlucht ging het ook prima en sliepen we allemaal best veel. Eenmaal in Thailand in de taxi en op naar het hotel. Raf vroeg nog: mama, gaan we nu naar huis?? Ehhh NEE?! haha! We gingen lekker zwemmen en afkoelen en toen op avontuur met de fietstocht van Co van Kessel. Ik dacht dat ik kon fietsen, maar mijn god wat viel dat tegen. Wij op die fietsen door de meest belachelijk smalle steegjes, over stoepen en ga zo maar door. Met 3 kinderen achterop, ahhhhh! Die vielen uiteindelijk allemaal in slaap. Ik kan je zeggen, we hadden bekijks!! Het was een van de meest bijzondere dingen die ik ooit gedaan heb en hij moet echt op je bucket list!

Bangkok duurde maar kort, want de volgende dag gingen we hup het volgende vliegtuig in en door naar Phuket. Hier zitten we in een heerlijk resort met alle gemakken die je kan bedenken. Fantastisch weer en door het tijdsverschil slapen de kinderen tot 10 uur uit, wat wil je nog meer?

Tot nu toe is het allemaal zo goed verlopen. Heel wat bezwaren gehoord toen we vertrokken. Vliegen met kleine kinderen Dit blijktgeen enkel probleem. Eten in Azië met kinderen? Ze hebben pasta, hotdog, pizza etc (en wij eten de aller- allerlekkerste curry's die je bedenken kan). Het warme weer: de kinderen hebben nergens last van (wij dus ook niet). Ende mensen zijn hier zo lief, warm, welkom... Ze zijn helemaal wild van Joas. Iedereen knijpt hem in zijn lijfje, lacht en zwaait en we hebben minstens 1x per dag een groepje chinezen aan onze tafel die selfies met Joas maken. Hij lacht en zwaait en zegt tata en wij liggen in een deuk. Levi buigt net als de Thai en zegt kap-kun-kap (dankjewel) en ze staan voor hem te klappen.

Vanavond hebben we de lokale markt bezocht. Levi zo blij als een kip met allemaal voetbal shirts (mooie aziatische kopietjes althans :-))

We zijn onwijs relaxed en we hebben echt vakantie!! Binnenkort meer!

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom op onzereislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waar we zijn geweest!

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op onze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groet,

Ruben, Lieke, Levi, Raf, Joas en Esther