Zondag gingen we door naar alweer de laatste plek in het Zuiden van Thailand: Koh Lanta. We gingen met de ferryboot ernaartoe en dat was weer een flinke onderneming met koffers, kinderen etc, maar het ging weer prima. Gelukkig hebben we 'licht' gepakt. We hebben een buggy en een rugdrager bij ons, een rolkoffer en 2 backpacks, valt mee toch met 6 mensen/kinderen? De buggy is handig, want daar hang je losse tassen aan en je kan de andere twee zeggen dat ze zich daaraan vast moeten houden zodat je ze niet kwijtraakt. Dan tassen op je rug en lopen maar. Op de golven viel Levi als een kleine baby in slaap. Gelukkig maar, want hij was al eens wagenziek geworden deze vakantie, dus we zagen op tegen de bootreis, maar hij sliep de volle anderhalf uur!

Eenmaal op het eiland kwamen we aan bij het Thai Island Dream Estate. Nou, Dream is zacht uitgedrukt!! Dit moet een plek zijn waar celebrities komen, zo ongelooflijk mooi is het! De hele dag in je eigen zwembad, te geweldig. We hebben een soort groot vlonder met daarop 3 hutjes met slaapkamers en badkamers en een hutje met woonkamer. Daarnaast dus het zwembad, een tuin en dan loop je zo door de zee in!

Als je goed op de tweede foto kijkt zie je Esther uitgeteld liggen. Die heeft het zwaar haha! De hutjes zijn namelijk vrijstaand en vanaf het strand kun je zo op 'ons terrein' lopen, dus de deuren moeten 's nachts op slot. De kinderen leg je dan niet alleen, die hoor je niet. Dus in een hutje liggen Joas in een babybed, Levi in een extra bed en Esther en Raf delen een groot bed. Joas is op het moment om 5 uur wakker: tata! Dus Esther is steeds de sjaak! En als je geen kleine kinderen gewend bent, is dat best zwaar. Joas hadden we dus maar in de douce geparkeerd, misschien kunnen we hem dan even laten dachten we. Ruben grapte nog dat je de douche aan kon zetten als hij te vroeg huilde. Gisteravond ontdekte Esther toen we buiten zaten ineens dat hij huilde. Wat bleek? De douche was op zijn hoofd gaan druppelen en hij was kletsnat, hahaha arme kind!

Het eiland is verrassend islamitisch. In het zuiden van Thailand is het aantal moslims sowieso hoger. Wat zo leuk is, is dat ze hier heel verschillend zijn van hoe wij het kennen. Zo zitten de moslima's gewoon op scooters en dragen ze soms een trui die de buik laat zien terwijl ze een hoofddoek om hebben. Ook zijn ze erg open en tolerant. In ons vorige zwembad begon een moslima in burka uit zichzelf een gesprek met ons. Blijkbaar vond ze ons in bikini helemaal niet erg om te zien of vreemd. Zo leuk was dat! We zitten hier vlakbij de moskee en elke ochtend bij zonsopgang (5.15u!) word je opgeroepen voor gebed. Gelukkig mogen wij ons dan weer omdraaien. Overdag hoor je het ook heel vaak. Levi denkt dat het de buddha is, omdat hij eenzelfde soort geluid bij de tempel van Buddha heeft gehoord. Dropje! Hij is nl heel bang voor de Buddha en wil steeds weten wat hij zegt.

Op het strand is het hier super. Allemaal tentjes op het strand, kussens in het zand, cocktails, lekker eten, te gek. De kinderen zijn gek op Pad Thai enKhao Phad, maar krijgen ook nuggets of friet. Zo leuk dat ze echt helemaal meegaan in de Thaise cultuur. Een cultuur die zo anders is, maar toch ook weer niet. Ik vind de Thai heel beleefd,vriendelijk en bescheiden, wij Nederlanders zijn maar schreeuwers vol zelfvertrouwen. Maar de tolerantie van deze cultuur voelt dan weer zo eigen en herkenbaar. Jammer dat dat in Nederland steeds verder te zoeken is, besef ik me. Ooit voelde het in Nederland precies zo. Alle culturen en geloven naast elkaar, zo mooi is dat hier nog. Het land is echt speciaal en echt om verliefd op te worden.... Nog maar eventjes en dan is de droom weer voorbij...